Sprawy językowe

W tworzonych dokumentach HTML trzeba umieścić informację o języku, w jakim zostały one utworzone. Składają się na nie dwa elementy:

  • deklaracja schematu kodowania - czyli np. informacja, że używamy polskich znaków w kodowaniu iso-latin-2 - niezbędna do poprawnego wyświetlania strony przez przeglądarki;
  • informacja o języku jako takim - mniej lub bardziej używana przez rozmaite katalogi i wyszukiwarki.

Pierwsza sprawa jest oczywista, jeśli chcemy by nasze dokumenty wyglądały jak trzeba, musimy poprawnie zadeklarować kodowanie. Odpowiednie zaklęcie (do umieszczenia w ramach bloku head) wygląda następująco:

<meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=iso-8859-2">

(także pisząc pod Windows warto robić HTML w iso-8859-2, o ile wiem nawet Front Page radzi sobie z tym bez żadnych problemów o ile odpowiednio go skonfigurujemy).

Kwestia deklarowania języka jest mniej oczywista. W myśl pięknej teorii powinniśmy zadeklarować język naszych stron - a wyszukiwarki i katalogi internetowe powinny korzystać z tej informacji przy np. ograniczaniu wyszukiwania do wyłącznie polskich dokumentów (przykładowo altavista pozwala określić żądany język). W praktyce, ponieważ wielu autorów nie zamieszcza tej informacji, wyszukiwarki zgadują na podstawie nazw domenowych. Niemniej jednak, zadeklarowanie języka strony w niczym nam nie zaszkodzi - a może pomóc zwłaszcza gdy np. piszemy po angielsku w domenie .pl.

Mamy dwie możliwości - meta-znacznik language i atrybut lang (sam używam po prostu obu naraz, jeśli ktoś zna jakąś dokładniejsze porównanie ich funkcji, chętnie się dowiem).

Specyfikacja języka przy pomocy meta-znacznika polega na umieszczeniu w ramach nagłówka (HEAD) zapisu:

    <meta name="language" content="pl">

Przy użyciu atrybutu lang, rozpoczynamy dokument nie od <html> a od

   <html lang="pl">

Oba powyższe przykłady dotyczą języka polskiego. Podobnie działa to dla innych języków - np. dla angielskiego odpowiednim skrótem jest en, dla niemieckiego de, dla francuskiego fr, dla rosyskiego ru.

Jeszcze drobna uwaga: atrybut lang można stosować również do części dokumentu - np. pisząc

   <p lang="pl">Zdanie po polsku</p>
   <p lang="en">A few words in english</p>

Nie znam żadnych praktycznych zastosowań tej metody ale kto wie, może w przyszłości się pojawią (i np. program sprawdzający pisownię będzie dobierał odpowiedni słownik na podstawie języka zadanego atrybutem).

komentarze obsługiwane przez Disqus